Hello goodbye

Ponteferraro- Madrd  375 km
Hello- goodbye
Vandaag in alle rust opstaan, douchen en ontbijten. Voor de laatste keer ontbijten in de alberge. Gesprekken hebben met diverse nationaliteiten aan tafel, eten delen en iedereen weg zien gaan met rugzak. Gisterenavond hebben we zelf gekookt. Het was leuk om aan de lange tafel te eten en allerlei groepen mensen hetzelfde te zien doen. Je hoort vele talen om je heen: Italiaans, Spaans, Aziatische talen die we niet kunnen groeperen en Engels. 
Als we net beginnen met eten komt er nog een Zuid- Afrikaanse binnen. Het is haar eerste dag en ze zit in de verkeerde alberge. Ze eet een hapje net ons mee alvorens ze op pad gaat naar de andere alberge. Nu  schalt er gezellige muziek en de vrijwilligers starten al met opruimen. Goodbye Camino tot volgend jaar, we komen zeker terug.
We zitten ruim een uur op het terras te wachten maar dan komt Barbie, compleet met haar tijgerprintjas en hoed aangelopen. Wat een gezellig weerzien. Heerlijk om haar verhalen te horen. Speciaal voor jullie, met toestemming, een foto van Barbie van de Camino.
Ze loopt nu samen met een Amerikaanse man van 76 die voor een goed doel de Camino loopt. 
De tijd vliegt voorbij en we zeggen elkaar nu voorgoed gedag. 
We lopen voor het laatst door de stad op weg naar het station. Grappig is dat je de pelgrims altijd herkent met of zonder rugzak. Ze lopen op slippers met wandelbroek of met rugzak en wandelschoenen maar de blikken van onderlinge herkenning worden bevestigd met een glimlach. 
Het is een soort verbond waarin je elkaar vertrouwt en weet dat je op elkaars hulp kunt rekenen. 
Als we in de trein stappen hebben we een toegewezen plaats. Het lijkt wel eerste klas zo mooi en schoon en zo leeg Tot Leon zitten we als enige in de hele coupé. Daarna stroomt de coupé binnen een paar tellen helemaal vol. De trein rijdt diverse keren minutenlang door tunnels terwijl niemand in de trein hiervan onder de indruk is behalve wij. De hele weg zien we een iemand die gebeld wordt en keurig wegloopt naar de uitgang met zijn mobiel. Wat een verschil met Nederland.
We slapen vanavond in een luxe hotel op de luchthaven van Madrid. Stef bedankt voor het boeken. Wauw wat een luxe; eigen badkamer, handdoeken en gratis drinken en hapjes
Voor dezelfde prijs die we betalen voor deze ene nacht hebben we de hele vakantie geslapen. Dus voor wie nog twijfelt
Morgen reizen we het laatste stuk, we vliegen al om tien uur. Uitgerust komen we thuis ook al is dat voor velen niet voor te stellen. Dit houdt natuurlijk niet in dat we weer voor 100% inzetbaar zijn. De weg naar het 'gewone' leven moet rustig ingezet worden.
Iedereen bedankt voor jullie leuke en lieve reacties enne ...... Tot volgend jaar 
Liefs van ons 


PS in ons boek staat de volgende tekst
... I sit in the shade of a grove of orange trees and sketch a stork patiently waiting by the pond to pluck a fish from its cool waters. I wonder why I don't take more time to observe and draw the beauty of life around me. I am so often caught up in my mental world of worries and responsibilities that I miss the wonder of the present moment.