Glibberen naar Astorga

4 mei 2015 - Astorga, Spanje

Vilar de Mazarife- Astorga ~32 km
Lieve vriendinnen wat zijn jullie allemaal geweldig Gisteravond met Jan gebeld en die vertelde dat hij van de een heerlijke soep met brood had gekregen, een ander bracht ijs en vanavond ging hij weer bij een ander eten. Wat ontzettend lief van jullie, dank je wel!!
En ik..... Ik ben er even niet 
Gisteravond super gezellig gegeten  met allemaal verschillende nationaliteiten en leeftijden. Het is verrassend dat we bijna elke dag heerlijk eten en elke keer met andere mensen. Je eet een drie gangenmenu inclusief wijn en water meestal voor 9 euro en op één keer na hebben we altijd heerlijk gegeten.
Aan tafel vertelt Marja tegen een van de Kens dat er zelfs therapiegroepen op de Camino lopen met een coach. Hierop stoot de ene Ken de ander aan:" heb jij het haar verteld?" Blijken ze beide zielenknijpers te zijn:) Ze liepen al vijf jaar de Camino maar waren nooit mensen tegengekomen die hun hart uitstortten of levenservaringen aan hun vertelden, zoals aan ons. Ze noteerden het gelijk in hun boekje, dus ik verwacht volgend jaar vanaf Ierland reizen met coaches. Alhoewel, dan moeten ze zelf ook lopen en we zijn benieuwd hoe ze  vandaag zijn afgereisd want zij vonden het hele stuk lopen wel erg ver. Het hotel was al geboekt en waarschijnlijk werd het een taxi
Als ik naar bed ga ben ik helemaal niet blij. Ik lig met vier mensen op een kamer waaronder een vrouw die mij al gewaarschuwd had dat zij en haar man erg snurkten, maar dit
Ik ben eerst begonnen met mijn muziek op te zetten via de oortjes. Het was onmogelijk om het geluid goed te horen, het gesnurk ging er dwars doorheen. Ik krijg in mij eentje de slappe lach. Wat een maffe situatie. Gelukkig heb ik mijn noodpillen van een vriendin mee. Na ongeveer een uur val ik gelukkig heerlijk in slaap
Vandaag hebben we veel in de regen gelopen. Het fijne is dat we wel door de natuur gelopen hebben en niet langs de weg. Wel lopen we er op het eind als zwerver bij, onze broekspijpen zien er niet meer uit van het modderige pad. Kilometers lang schaatsen we bijna op het pad. De modder plakt steeds meer aan onze schoenen.
In elk boekje staat een foto van een man, David, die een geweldig plek heeft op de Camino. Je kunt even uitrusten bij hem, krijgt een hugh en kunt zelf weten wat je geeft voor de spullen( koffie. fruit) die je bij hem 'koopt'. Het is erg leuk om te zien en ik klets even met David. Hij vertelt ons dat hij een half uur geleden een interview heeft gehad met een Nederlandse tv ploeg. Net te laat dus
Daarna duurt het niet lang meer of we zien de kathedraal al liggen van Astorga. Het is een prachtige grote plaats en hier slapen we vannacht. 
Een minpuntje we gaan nu eten en ik ga in mijn korte broek met trui, de broekspijpen heb ik gewassen en zijn nog niet droog
Liefs van ons weer
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Ellès:
    4 mei 2015
    Heerlijk hoor jullie belevingen op de Camino. Alsof ik zelf loop. Kan het voelen, ruiken en proeven. Horen ook! Kan al dat gesnurk gewoon in de herinnering oproepen. Ja... Dat is dan het enige dat ik niet mis... Het niet slapen door al dat gesnurk. Slaap zacht voor straks. Liefs en buen Camino
  2. Quino:
    4 mei 2015
    Mrlies, je weet ons elke dg weer te boeien met je prachtige verhalen. Wanneer je ooit besluit om het te bundelen tot een boek, je eerste koper wil ik dan graag zijn.